Siemianowiccy olimpijczycy

Red. | 6 lutego 2018 Miasto

8 lutego rozpoczynają się Igrzyska Olimpijskie w koreańskim Pjongczangu. Warto przypomnieć, bo okazja przednia, że Siemianowice Śląskie mogą się szczycić reprezentantami Polski biorącymi udział w zimowych igrzyskach olimpijskich.

JANINA DANUTA POREMSKA-NOWAKOWSKA

łyżwiarka figurowa w parach sportowych, mistrzyni Polski, olimpijka z Grenoble (1968), pary sportowe – 14. miejsce (18 start.) z notą 274.1, (zw. L.Biełousowa-O.Protopopow, ZSRR, 312,2 pkt).

Urodzona 13 maja 1948 r. w Siemianowicach Śląskich, córka Ryszarda Edwarda i Zofii Marty; absolwentka liceum ogólnokształcącego, Seminarium Nauczycielskiego i WSWF w Katowicach (1973); łyżwiarka figurowa (156 cm, 49kg) specjalizująca się w parach sportowych, partner Piotr Szczypa.; reprezentantka KKŁ Katowice (1958-63), MKS Pałac Młodzieży Katowice (1964-68) i Naprzód Janów (1969-70), wychowanka trenerki Janiny Nagórskiej.

Wraz ze swoim partnerem (także z Siemianowic Śl.) królowała na naszych lodowiskach w drugiej poł. lat 60., zdobywając 6 tytułów mistrza Polski (1965-70).

Uczestniczka MŚ: (1967) Wiedeń – 14. miejsce, (1968) Bratysława – 18., (1967) Lublana – 8., (1968) Vaesteras – 15., (1969) Garmisch-Partenkirchen – 8., (1970) Leningrad – 9. Po zakończeniu kariery sportowej-nauczyciel akademicki. Mistrzyni Sportu (1970).

(źródło: http://www.olimpijski.pl)

PIOTR SCZYPA

Piotr Jan Sczypa (urodzony 19 kwietnia 1948 w Siemianowicach) – były polski łyżwiarz figurowy. Startował wraz z Janiną Poremską w kategorii par sportowych. Byli pierwszymi w historii polskimi olimpijczykami w łyżwiarstwie figurowym. Jeździł również z Teresą Skrzek oraz Teresą Wroną. W ostatnich latach trener w Mannheim.

Oprócz Igrzysk w Grenoble startował m.in.: w Mistrzostwach Świata (1967 – 14 miejsce, 1968 – 16 miejsce, 1970 – 10 miejsce), Mistrzostwach Europu (1966 -1970). Dziesięciokrotnie zdobywał Mistrzostwo Polski – sześć raz w parze z Janiną Poremską, trzykrotnie z Teresą Skrzek i raz z Teresą Wron

(źródło: https://pl.wikipedia.org)

WIESŁAWA MARTYKA WACHLA

ekonomistka, saneczkarka (tory lodowe) GKS Katowice, złota medalistka ME juniorek (1965), trzykrotna mistrzyni Polski, olimpijka z Sapporo (1972), – 6-7 m. na 22 start. z czasem czterech ślizgów 3.02.33 (zw. A. Müller NRD – 2.59.18)

Urodzona 2 czerwca 1949 w Katowicach, córka Józefa i Julii Krawczyk, absolwentka tamtejszej Akademii Ekonomicznej, saneczkarka (169 cm, 70 kg) miejscowego GKS (1964-1973). Rewelacyjnie zapowiadająca się juniorka, dwukrotna medalistka ME (złoto – 1965, brąz – 1968), w konkurencji seniorek nie wykorzystała do końca swego talentu. 3-krotna mistrzyni Polski (1967, 1969, 1970) wywalczyła wprawdzie 3 m. na zawodach przedolimpijskich w Sapporo (1971), ale nigdy nie sięgnęła po medal na imprezach mistrzowskich. Uczestniczka MŚ: 1970 Königssee – 10, 1971 Valdaora – 10 i ME: 1967 Königssee – 6, 1971 Imst – 4, 1972 Königssee – 5. Olimpijka (1972). Zasłużona Mistrzyni Sportu. Mężatka (od 1979, Mieczysław Wachla), ma syna. Mieszka w Siemianowicach Śląskich.

(źródło: http://www.olimpijski.pl)

HENRYK BROMOWICZ (BROMMER) (1924-1982)

trener, reprezentacyjny obrońca w hokeju na lodzie, wielokrotny mistrz Polski w barwach Legii, trzykrotny olimpijczyk z St. Moritz (1948, 6 m.), Oslo (1952, 6 m.) i Cortina d’Ampezzo (1956, 8 m.).

Urodzony 22 lutego 1924 w Katowicach, syn Karola (nazwisko po ojcu – Brommer, nosił do 1950 r. ) i Leokadii z domu Smełka, absolwent szkoły średniej, zawodnik HKS Siemianowiczanka (1945-1948), RKS Siła Giszowiec (1948-1951) i Legii Warszawa (1951-1960) w której barwach zdobył 8-krotnie tytuł mistrza (1951-1957, 1959) i 2-krotnie wicemistrza Polski (1958, 1960) grając na obronie najczęściej z Maksymilianem Więckiem. Doskonale jeżdżący na łyżwach, obdarzony silnym strzałem był bardzo dobrym taktykiem umiejącym budować akcje ofensywne. 54-krotny reprezentant Polski (1947-1957), strzelec 2 bramek, grał w trzech olimpiadach (1948, 1952, 1956) i w 3 turniejach o MŚ: 1947 Praha – 6 m., 1955 RFN – 7 m. i 1957 Moskwa – 6 m. Po zakończeniu kariery zawodniczej był trenerem: Partyzanta Belgrad, Legii Warszawa i GKS Murcki Tychy. Zasłużony Mistrz Sportu. Zmarł w Warszawie 30 grudnia 1982 w wyniku wypadku autobusowego.

(źródło: http://www.olimpijski.pl)

SKARŻYŃSKI HILARY (1925-1987)

trener, hokeista ze Śląska, wychowanek Siły Giszowiec, olimpijczyk z St. Moritz (1948, 6 m.), Oslo (1952, 6 m.) i Cortina d’ Ampezzo (1956, 8 m.).

Urodzony 18 czerwca 1925 w Katowicach, syn Franciszka i Zofii Sawickiej. Hokeista (środkowy napastnik), wychowanek RKS Siły Giszowiec (1945-1946), zawodnik HKS Siemianowiczanka (1946-1948), Stali Katowice (1948-1949) i Górnika Katowice (1949-1958) z którym zdobył tytuł mistrza Polski (1958). Dwa lata wcześniej (1956) został królem strzelców ligowych. Uczestnik również 2 turniejów o MŚ: 1955 RFN – 7 m. , 1959 CSR – 11 m. (gr. B-5) rozegrał w drużynie narodowej 45 meczów (1947-1958) i strzelił 23 gole. Zginął w wypadku samochodowym w Miami Beach (USA) 30 września 1987.

(źródło: http://www.olimpijski.pl)

ERNEST ZIAJA

(urodzony 11 kwietnia 1919 w Siemianowicach Śląskich, zm. 29 sierpnia 1997 tamże) – polski hokeista na lodzie, olimpijczyk z Zimowych Igrzysk Olimpijskich w Sankt Moritz w 1948 roku, gdzie wraz z druzyną zajął 6 miejsce. Zawodnik HKS Siemianowiczanki.

Stryj wielokrotnego reprezentanta Polski w hokeju na trawie Witolda Ziai.

(źródło: https://pl.wikipedia.org)

JAROSŁAW JÓZEF MORAWIECKI

technik górnik, hokeista Zagłębia Sosnowiec, mistrz (1985) i reprezentant Polski (57), olimpijczyk z Calgary (1988, 10 m).

Urodzony 11 marca 1964 w Siemianowicach Śląskich, syn Tadeusza i Teodozji Józefy Sroga, absolwent Technikum Górniczego w Rudzie Śląskiej (1988), hokeista (wychowanek, trener Henryk Reguła) – środkowy napastnik Zagłębia Sosnowiec (1981-1989, 2001-2002), KKH Katowice (1997-1999) oraz szwedzkiej Olofstroms IK (1994-1996), francuskiego Caen (1996-1997) i Eurostal Toruń (2002-2003). Mistrz (1985) i wicemistrz (1984) Polski w barwach Zagłębia Sosnowiec, do 2002 rozegrał w lidze polskiej 403 mecze i zdobył 215 goli. 57-krotny reprezentant Polski (1984-1989), strzelec 17 goli, olimpijczyk z Calgary (1988); w czasie tego turnieju po meczu z Francją został poddany kontroli antydopingowej, która dała wynik pozytywny (zawodnik sugerował, że testosteron bez jego wiedzy podano najprawdopodobniej w barszczu, stąd nadano mu potem przydomek „Barszczyk”). Uczestniczył też w 3 turniejach o MŚ: 1985 Fryburg – 9 m. (gr. B-1), 1986 Moskwa – 8 m., 1987 Canazei – 9 m. (gr. B-1). Grał w reprezentacyjnym ataku (środkowy) wraz z Podsiadło i Stebleckim. Doskonały konstruktor akcji zaczepnych. Mistrz Sportu, odznaczony m.in. brązowym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe. Kawaler.

(źródło: http://www.olimpijski.pl)