Karol Józef Erdmann Henckel von Donnersmarck (ur. 24 stycznia 1688 roku w Bytomiu, zm. 6 marca 1760 roku w Sopron na Węgrzech i tam pochowany) – baron i hrabia cesarstwa, wolny pan stanowy Bytomia.
Był najstarszym synem Leona Ferdynanda i Juliany Maksymiliany Coob von Neyding i wedle zasady primo progenitury był jego następca jako Wolny Pan Stanowy w księstwie bytomskim, W momencie śmierci ojca miał zaledwie jedenaście lat więc jako regentka władze pełniła jego matka. Za pełnoletniego został uznany w 1710 roku. Pomimo kupienia w 1718 roku przez matkę zamku w Siemianowicach na siedzibę rodu nadal rezydował w bytomskim ratuszu. W czasie II wojny śląskiej poparł Habsburgów i w wyniku zwycięstwa Hohenzollernów został zmuszony do opuszczenia Śląska.
Pierwszym lokatorem pałacu w Siemianowicach z rodu został dopiero Łazarz III Henckel von Donnersmarck (ur. 1729, ochrzczony 24 czerwca w Opawie, zm. 8 sierpnia 1805 roku w Siemianowicach) – baron i hrabia cesarstwa, 5. wolny pan stanowy Bytomia, który wybrał go na swoja rezydencję, z której zarządzał swym majątkiem, , na który składało się jedno miasto (Bytom), 23 wsie w całości, 1 częściowo i 18 folwarków. W 1805 jego żona Antonina dokupiła podtarnogórskie dobra Lasowice i Sowice.